Pełne opracowanie za jedyne 14,99zł!

Przygotowaliśmy Ponad 11 stron A4 ze szczegółowymi informacjami z lektury Antygona. Czytelne i wygodne notatki ułatwiają naukę i przygotowanie.

Natychmiastowy dostęp po opłaceniu zamówienia
Notatki możesz wydrukować i uczyć się wygodnie w dowolnym miejscu
Mini ściąga z lektury
Podkreślone najważniejsze informacje
Test wiedzy + karta odpowiedzi

Opracowanie „Antygona"

Bezpłatna skrócona wersja

1. Geneza utworu

„Antygona“ należy do początkowych utworów Sofoklesa. Jej powstanie datuje się na V w. p.n.e., wystawiono ją w Atenach po raz pierwszy około 441 r. p.n.e. Źródłem treści dramatu jest mit o Labdakidach, związany z historią Teb miasta położonego w Grecji, niedaleko Aten. Mit opowiada o losach Edypa, który zgodnie z przepowiednią został mordercą swego ojca (króla Teb) i mężem matki.

2. Znaczenie utworu

„Antygona“ to wybitny dramat Sofoklesa, który cieszyły się wielką popularnością już w starożytności. Stanowi bardzo dobry przykład formy klasycznej tragedii greckiej, ilustruje antyczną koncepcję fatum, a problematyka trudnych wyborów moralnych pozostała aktualna do dziś.

3. Czas i miejsce akcji

Zgodnie z zasadą jedności czasu i miejsca, wydarzenia rozgrywają się w ciągu jednego dnia- od wschodu do zachodu słońca, przed pałacem królewskim starożytnych Tebach.

4. Bohaterowie

Antygona - córka zrodzona z kazirodczego związku Edypa i Jokasty. Jest królewną tebańską. Jest dumna ze swojego szlachetnego pochodzenia. Z pełną świadomością akceptuje okrutne fatum, które doświadczają cały jej ród. Szanuje wolę bogów i święte prawa, które każą pochować brata. Dokonując symbolicznego pochówku (tylko przysypała niewielką ilością ziemi zwłoki), sprowadza na siebie gniew Kreona i kara śmierci. Z odwagą przyjmuje swoje przeznaczenie i pozostaje do końca wierna swoim przekonaniom.

5. Konteksty i nawiązania

„Antygona“ Sofoklesa jest kontynuacją mitycznej opowieści o losach króla Edypa. Pojawiają się również nawiązania do innych mitycznych postaci, takich jak Tyrezjasz - grecki wróżbita, który występując w różnych mitach, zawsze ukazuje innym wolę bogów. Bunt Kreona przeciwko woli bogów jest nawiązaniem do archetypu, czyli pierwowzoru reagowania wspólnego wszystkim ludziom niezależnie od czasu i miejsca ich życia człowieka pragnącego budować swoje królestwo na własnych zasadach. To kontynuacja motywu pychy ludzkiej ukazanej w starotestamentalnej w opowieści o Wieży Babel i sprzeciwu wobec zakazów Boga. Bunt przeciwko woli bogów zawsze spotyka się z karą.
Podobny los spotkał Prometeusza, mimo że jego intencje były dobre. Motyw skłócenia ojca i syna pojawia się w „Chłopach” Władysława Reymonta.