Opracowanie Tango

ŚCIĄGA Z LEKTURY

Opracowanie „Tango”

1. Geneza utworu

Dramat powstał w latach 60. XX wieku, kiedy Polska była zdominowana przez władze komunistyczne, autor znalazł się na emigracji, a w Europie dokonała się rewolucja obyczajowa. Dzieło po raz pierwszy wydano w piśmie „Dialog” 1964 roku.

2. Znaczenie utworu

„Tango” jest jednym z najważniejszych polskich utworów dramatycznych XX wieku.

3. Gatunek literacki

4. Utwór ma strukturę dramatu

Podzielony jest na akty, posiada tekst główny oraz poboczny (didaskalia), o dziejącej się akcji czytelnik dowiaduje się z bezpośrednich wypowiedzi bohaterów (dialogi i monologi). Jest to dramat groteskowy, ponieważ kompozycja utworu jest luźna, przedstawione są w nim groteskowe sytuacje i występują w nim absurdalne dialogi. Zgodnie z konwencją teatru absurdu, bohaterowie utworu nie są postaciami zindywidualizowanymi i prawdopodobnymi psychologicznie, zaś niektóre ich cechy są przejaskrawione.

5. Czas i miejsce akcji

Akcja dramatu rozgrywa się w połowie XX wieku, w czasach współczesnych Mrożkowi. Czas akcji obejmuje dwa dni, miejsce akcji jest mieszkanie rodziny inteligenckiej, Eleonory i Stomila, niezwykle zaniedbane i zagracone.

6. Bohaterowie

7. Charakterystyczne motywy i ważne pojęcia

8. Problematyka i główne przesłania

Mrożek świadomie operuje w dramacie groteska i absurdem, za pomocą których obala mity i sztuki awangardowej. Forma, o której pisał Gombrowicz, przestała być potrzebna, jest bezużyteczna w czasach, w których brak jest idei. Stąd przesłanie utworu: sama forma nie ocali świata.

9. Budowa utworu, język, środki artystyczne

Utwór składa się z trzech aktów, kompozycja utworu jest rozluźniona. Wymowa utworu jest tragiczna, jednak katastrofa w finale, pokazana z przymrużeniem oka, traci swój patos. W „Tangu” dominuje absurdalny komizm przejawiający się w kreacji świata przedstawionego- bohaterów oraz sytuacji. Język utworu jest specyficzny, gdyż Mrożek zderza ze sobą różne style wypowiedzi, co daje komiczny efekt. Edek mówi w języku potocznym, wulgarnym. Artur natomiast parodiuje styl biblijny.

10. Konteksty i nawiązania

Motyw buntu przeciwko zastanej rzeczywistości pojawił się w utworach. Bohater „Kordian” Juliusza Słowackiego szuka idei, podobnie jak Artur. W „Weselu” Stanisława Wyspiańskiego pojawił się motyw „chama” i „inteligentna” oraz motyw tańca. Witold Gombrowicz w „Ferdydurke” wprowadza motyw poszukiwania formy, a w „Ślubie” – motyw ceremonii ślubu. Witkacy w „Szewcach” porusza problem dyktatury prostaków i końca cywilizacji europejskiej. Gabriela Zapolska w „Moralności pani Dulskiej” ukazuje rodzinę mieszczańską, którą można, na zasadzie kontrastu, zestawić z rodziną Stomila.

11. Tango jako dramat o

Podobają Ci się podobne treści?

Zapisz się do naszego newslettera i zdobądź -20% zniżki na wszystkie opracowania! Wysyłamy tylko wartościowe treści dotyczące matury z języka polskiego!