Ą, Ę w wyrazach rodzimych i całkowicie spolszczonych
Ą, Ę piszemy w wyrazach rodzimych oraz w wyrazach całkowicie spolszczonych, tzn. bardzo dawno temu zapożyczonych, które kiedyś brzmiały zupełnie swojsko.
1. Wyrazy rodzime, np.:
Często
Jarzębina
Drąg
Kąt
Pętla
Gęsty
Kędzierzawy
Pląsy
Pączek
Pociąg
Węgorz
Pstrąg
Wąsy
Węzeł
Plątać
Związek
Wylęgarnia
Zaprzęgać
2. Wyrazy bardzo dawno zapożyczone, dziś już całkowicie spolszczone, np.:
Cętka
Ksiądz
Brązowy
Ląd
Obcęgi
Pąsowy
Flądra
Pędzel
Plądrować
Wędrować
Frędzle
Pieniądze
Kolęda
Pręgierz
Węgry
UWAGA!
1.) Jest to najważniejsza zasada pisowni ą, ę. Pozostałe zasady tejże pisowni są jedynie szczegółowym jej rozwinięciem.
2.) Jeśli w końcówce czasownika występuje samogłoska nosowa, to zawsze oznaczamy ją przez ą lub ę, np. będą (nie: bendom!!!), są (nie: som!!!), widząc (nie: widzonc!!!)
2.) Jeśli w końcówce czasownika występuje samogłoska nosowa, to zawsze oznaczamy ją przez ą lub ę, np. będą (nie: bendom!!!), są (nie: som!!!), widząc (nie: widzonc!!!)