Ę- końcówka rzeczownika rodzaju nijakiego
Ę piszemy w końcówce rzeczowników rodzaju nijakiego, które w mianowniku liczby mnogiej kończą się na -ęta lub -ona.
1. Rzeczowniki rodzaju nijakiego z końcówką -ęta w mianowniku, np.:
Bliźnię – Bliźnięta
Wnuczę – Wnuczęta
Pisklę – Pisklęta
Niemowlę – Niemowlęta
Zwierzę – Zwierzęta
Cielę – Cielęta
Kaczę – Kaczęta
Szczenię – Szczenięta
Prosię – Prosięta
2. Rzeczowniki rodzaju nijakiego z końcówką -ona w mianowniku liczby mnogiej, np.:
Brzemię – Brzemiona
Ramię – Ramiona
Wymię – Wymiona
Ciemię – Ciemiona
Strzemię – Strzemiona
Plemię – Plemiona
UWAGA!
1.) Tak samo rzeczowniki rodzaju męskiego: Książę - Książęta
2.) Tak piszemy mimo wymowy [-e] na końcu, np. niemowlę, kurczę, imię.
3.) Zasada ta dotyczy jedynie rzeczowników rodzaju nijakiego kończących się w dopełniaczu liczby pojedynczej na -ęcia lub -enia. Pozostałe rzeczowniki rodzaju nijakiego piszemy przez -e na końcu, np. bożyszcze, nozdrze, osocze, pobocze.
4.) UWAGA! UWAGA! Błędne formy: ramiono, ramienie, strzemiono, znamiono itp. Poprawne formy to: ramię, strzemię, znamię itp.
2.) Tak piszemy mimo wymowy [-e] na końcu, np. niemowlę, kurczę, imię.
3.) Zasada ta dotyczy jedynie rzeczowników rodzaju nijakiego kończących się w dopełniaczu liczby pojedynczej na -ęcia lub -enia. Pozostałe rzeczowniki rodzaju nijakiego piszemy przez -e na końcu, np. bożyszcze, nozdrze, osocze, pobocze.
4.) UWAGA! UWAGA! Błędne formy: ramiono, ramienie, strzemiono, znamiono itp. Poprawne formy to: ramię, strzemię, znamię itp.