Znani pisarze - Oświecenie

1. Ignacy Krasicki- (1735 r. - 1801 r.)

Pochodził z bardzo zamożnej rodziny szlacheckiej, był starannie wykształcony, obrał stan duchowny. Był sekretarzem prymasa, potem kapelanem króla Stanisława Augusta Poniatowskiego i już w 1766 roku został biskupem warmińskim. W tym czasie napisał pierwsze utwory literackie. Po I rozbiorze Polski stał się poddanym króla Prus, ale nie przerywał kontaktów ze środowiskiem warszawskim. W 1795 roku został arcybiskupem gnieźnieńskim. Uchodzi za najwybitniejszego pisarza polskiego oświecenia. Wyznawał ideały klasycyzmu i racjonalizmu. Pisał dydaktyczne bajki, satyry („Do króla”, „Żona modna”, „Pijaństwo”), pieśni („Hymn do miłości ojczyzny”), poematy heroikomiczne („Monachomachia”, „Myszeida”), napisał także dwutomową encyklopedię. Jest twórcą pierwszej nowoczesnej polskiej powieści: „Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki”. Nazwano go księciem poetów (jako biskup warmiński nosił tytuł księcia).

2. Franciszek Karpiński- (1741 r. - 1825 r.)

Ukończył studia we Lwowie, potem pracował na dworkach magnackich jako nauczyciel. Debiutował późno- w 1780 roku wydał „Zabawki wierszem”. Otrzymał posadę w Warszawie, ale po kilku latach wrócił na rodzinną Ruś, przebywał odtąd na wsi lub na dworze Branickich. Jest najwybitniejszym przedstawicielem sentymentalizmu w literaturze polskiej. Napisał jedyną w Polsce rozprawę o założeniach sentymentalizmu: „O wymowie w prozie albo wierszu” Tworzył m.in. sielanki, wiersze miłosne i patriotyczne, pieśni religijne.

3. Julian Ursyn Niemcewicz- (1758 r. - 1841 r.)

Polski dramaturg, powieściopisarz, poeta, historyk, pamiętnikarz, publicysta, tłumacz, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1791-1792. reprezentant stronnictwa reform, twórca komedii politycznej.

4. Stanisław Staszic- (1755 r. - 1826 r.)

Wybitny uczony, filozof, przyrodnik, działacz, pisarz polityczny, ksiądz. Po rozbiorach poświęcił się pracy nad rozwojem gospodarczym kraju oraz rozwinął szeroką działalność organizatorską w dziedzinie nauki i oświaty. Od 1808 roku do 1826 roku był prezesem Towarzystwa Przyjaciół Nauki. Własnym kosztem wzniósł dla niego dwie kolejne siedziby, zainicjował i w znacznej mierze sfinansował wystawienie pomnika Mikołaja Kopernika.

Podobają Ci się podobne treści?

Zapisz się do naszego newslettera i zdobądź -20% zniżki na wszystkie opracowania! Wysyłamy tylko wartościowe treści dotyczące matury z języka polskiego!