Om na końcu wyrazu Om piszemy w końcówce celownika liczby mnogiej (we wszystkich rzeczownikach odmieniających się według deklinacji rzeczownikowych). 1. Celownik, liczba mnoga (komu? czemu?)

En, on przed zakończeniami -ny, -nik, -nica 1. Wyrazy zakończone na -enny oraz -onny, np.: Bezżenny  Rdzenny  Monotonny  Codzienny  Sumienny  Ochronny  Odmienny  Piśmienny  Przestronny  Ścienny 

En, on przed przyrostkami -ka, -ko 1.Wyrazy zakończone na -enka oraz -onka, np.: Kawiarenka  Stajenka  Jabłonka  Łazienka  Sukienka  Jesionka  Panienka  Syrenka  Biedronka  Piosenka  Wanienka  Kamionka 

Om, on, em, en w wyrazach zapożyczonych 1. Wyrazy zapożyczone wymawiane zgodnie z pisownią, np.: Kompozycja Kontra Renta Konkurs Stempel Kongres Koncepcja Kalendarz Kombinezon Membrana

Ę- końcówka rzeczownika rodzaju nijakiego Ę piszemy w końcówce rzeczowników rodzaju nijakiego, które w mianowniku liczby pojedynczej kończą się na -ęta lub -ona. 1. Rzeczowniki

Ą, Ę w różnych czasownikach Ą, Ę piszemy w pierwszej osobie liczby pojedynczej i trzeciej osobie liczby mnogiej w czasie teraźniejszym lub przyszłym prostym oraz

Przyrostek czasownika -ąć i formy pochodne Ą oraz Ę piszemy w przyrostku -ąć czasownika oraz jefo formach osobowych i nieosobowych (zakończenia: -ę, -ą, -ął, -ęła,

Wymiana Ą na Ę Ą lub Ę piszemy, gdy samogłoski te wymieniają się wzajemnie w innych formach tego samego wyrazu lub w wyrazach pokrewnych. 1.

Ą, Ę w wyrazach rodzimych i całkowicie spolszczonych Ą, Ę piszemy w wyrazach rodzimych oraz w wyrazach całkowicie spolszczonych, tzn. bardzo dawno temu zapożyczonych, które

Ą, Ę czy OM, ON, EM, EN ? Ą, Ę om, on, em, en W wyrazach rodzimych i zapożyczonych całkowicie spolszczonych. W wyrazach zapożyczonych odczuwalnych